Kawabata edebiyatının özü: Avuç İçi Öyküler raflarda!

 İlki 1920’de, sonuncusu ise ölümünden sonra, 1972’de yayımlanan ve yalnızlık, ölüm, yas, geçip giden ömür, yoksulluk gibi konuları ele alan bu öykülerin her biri minimalist bir zenginliğin ürünü.

“Bir sürü insan şehirde böyle yürüyüp ilkyazın gelişini üretiyor. Bu şehir, insanların ilkyazıymış gibi gelmiyor mu sana da?” 

1968’de Nobel Edebiyat Ödülü’ne layık görülen Yasunari Kawabata’nın ilk kez 1920'lerin başında okurla buluşan eseri Avuç İçi Öyküler, yazarın kariyeri boyunca kaleme aldığı ve çoğu sadece iki ila üç sayfa uzunluğunda olan 146 kısa öyküden oluşuyor. Sanatının özünü romanlarında değil, yaşamı boyunca yazdığı ve Avuç İçi Öyküler adı altında topladığı kitapta aramak gerektiğini düşünen Kawabata, duygusallıkla yüklü öyküleriyle aynı zamanda kendi kişisel evrimini de yansıtıyor. Yalnızlık, ölüm, yas, geçip giden ömür, yoksulluk gibi konuları ele alan bu öykülerin her biri minimalist bir zenginliğin ürünü. 

“Birçok yazar gençliğinde şiir yazar; ben şiir yerine Avuç İçi Öyküler’i yazdım… Gençlik günlerimin şiirsel ruhu onlarda yaşıyor.”

Yasunari Kawabata